Şanışer&Bela - Gönlümün Konakları Bomboş

[Şanışer]

şer doğamadı gökten yağdı bulutlar ağladı gönlüme
sormadı daha mektuplar zarfında bu kalemi kıramadı daha hiç kimse
beni tanı
onun adı cennette karaladı beni terketmedi katı kuralları vardı
cinnet halinde rap mahalinde tektim haliylen ihtimalimle
kırık kalbimde cam çerçevre batan her yerimde acı var
silikon bir gönül değil abisi bu acır elbet
açıksa yaram hani bandaj hicvet
dümenini kır bana yaklaş kasvet uzağıma dur yine rica ve minnet
bir feat olur tanrımla ben yazarım giderim nigga ağlar millet
ben yeni farkına vardım birçok şeyin birçok beyin yok olmakta bura
hiç ölmedim diyen herkesin her gün mezarına gül konmakta sahte
gündem ahmakça kandırmakta sizi al kalbini ver tahtımı geri
hayal dünyamda mutluydum burası boğdu ruhumu geri götürün beni
son bir sigara gibi rap bana sevgin gözlerimin hali yok kapakları
endişe dolu yüreğim niye gittin uzağıma uzak olmazsan alırım
gönül defterim karalanmış yine sıra bekler sayfam
bu beatine sayfalar doldurur ne enfiye dumanlı kafamın umutları hüsran

[Nakarat]

yerde kalmış anılar dağınık hücum haline geçti hasım yine
ben varım ben yokum Allah'ım gönlümün konukları bomboş

[Bela]

kalbimden bir oda verdim sen talan ettin ve de ben ağlarken
yıkıldı gözlerin hepsi üstüme tek bir söz gelir beni affet
ruhumun elleri bağlı ve tutsak bedenime dert yan mert bilirdin
ben çekildim şer den uzaklara sen bilirsin beni tanımazlar
sessiz surat ve boş koridorlar kanadı bu eller sert yumruklar
saat gece üç buçuk yine bu satırlar sağırlar ancak yine de hatırlar
yatakta değilim ellerim havada yine uykum yok dilim duada
bir çok sual var hiç çözemediğim bir çok duvar var hiç geçemediğim
başımda ağrılar yanımda herkez umrunda mıyım unut ve terket
sigaram elimde koyun kuralları siz bir hükümdar bense bir soytarı
elinde asa ipte bir cambaz hep gider ancak bir türlü varamaz
aynı kaderdeyiz elde kalemler ben yazdım ama o hep kalender
bir güne sığdır tüm bu olanları ama ben yaşadım günlüğüm yakılı
savurun bu külleri üzerime üfleyin tamam hadi gidiyorum kapıyı kilitleyin
ben hep yürüyorum yıkılı binalar ben susarım ama gözlerim ağlar
yüzüme tebessüm çiseldi derken hep biri çıkar ve yanardı matem
her şarkımda aynı hikayeler bu ben değildim geçerdi saatler
geceleri kabus yüzümde terler bir telefonla biri beni terkeder
saat 7 oldu ben yine yazıyorum hep telef oldum küçük bi çapta
biri bana söylesin battı mı gemiler kim mürettebat vede kim kaptan
cebinde kelimeler kalbin ümitle sen gezdin ama ben hep kafeste
sana saçma gelir söylediklerim ama bence sen yaşamı reset le
bir anı anlatır otuz iki cümle ve firarım oldu her silüetler
biri beni çağırıyor şeytan azapta azrail moruk o hep kapımda

[Nakarat]

yerde kalmış anılar dağınık hücum haline geçti hasım yine
ben varım ben yokum Allah'ım gönlümün konukları bomboş

öylemi :D evet süper şarkı ya :D