Barikat

Geceler Günlerimi Gömer - Barikat



Geceler kör karanlık, geceler zindan, geceler derya bana!
Yalnızlık ise bedenime bir zincir; zincir! Bu ilk kaçışım
benim, bu ilk büyük yenilgim, bu ilk yıkılışım benim!
Kaygı
yok, beklenti yok, sevinç, umut yok. Sadece kuru soğuk
içime işleyen! Sen, ben bir martı gibi kanat çırparken,
yüreğini verdin bana! Sevincini, umudunu, gözyaşlarını
tükettin hem de yanı başımda! Ben ise uslanmaz; başka
sevdalar; başka kavgalar, başka savaşlar, başka davalar
peşinde! Ben, düşlenen cennetin peşinde...
Ben, bu dünya kökten değişir sanmıştım; kanmıştım,
yanılmıştım! Oysa değişen tek benim çöken omuzlarım!
Neden;
bu yitip gitmeler neden? Neden bu yükselen çığlıklar
dinmez? Peki söyle neden aldığım yenilgiler? Sonu gelmez
sandığım bu koca yıllar, tıpkı bir nehir gibi akıp gitti
elimden. Geriye kalan tek elimdeki çiçekler. Sonsuzluğun
sesine aşık olan şimdi ben; köşemde bekleyen hep şimdi
seni
yine ben! Yaram derin; yaram delirtir, yaram öldürür!
Gidişimin dönüşü, gözyaşımın sonu yok! Geceler günlerimi
gömer karanlığına. Geceler benim kapım, geceler pencerem.
Ya sen sevgilim? Sen benim sevincime, benim kavgalarıma,
benim göz yaşlarıma, benim acılarıma tanık olan sevgilim!
Peki sen söyle? Ya sen sevgilim! Ya sen beni geride
bıraktığın bu yolun söyle beni neresine, ne zaman gömdün?
Geceler günlerimi gömer karanlığına. Geceler benim kapım,
geceler pencerem.
Bırak, döne dursun akbabalar. Bırak, dibe vursun
alttakiler! Çabaları boşuna; ancak ölü bedenime sahip
ocaklar!

Yok Yok - Barikat



Bırakıp elimden mikrofonu Gittim yirmimde askere İçimde
bin bir heves ve Şerefle ha ve son günlerimde kurdum
hayalini Döndüğümde geriye bir işe kapak atıp
çalışacak,
okuyup yazacak, gezip tozacak, Kültür-sanat,spor,sinema,
eğlence dolu dolu yaşayacaktım ben gençliğimi Ama
nerede? Nihayet 550 yedim seni En sonunda döndüm işte
ben Gençliğimden giden 1.5 yıl sonra Sağanak gibi güçlü,
okyanus gibi büyük Düşler ve hayallerle! Baktım, gördüm,
izledim; ülkem ne hale gelmiş Bizlere vaat edilenler
seraptan ibaretmiş Para uğruna hırsızlar kollanmış
Hortumcular halkın parasını emmiş; yemiş te gitmiş
İnsanlar bir dilim ekmeğe bile muhtaç düşmüş ha Çocuklar
ağlıyor ha, analar ağlıyor Hayaller yok olup kül olup
gidiyor Acılar tüm yurdu sarıp sarmalamış; kara bulutlar
çökmüş Haklı mı Haklı Halk ! Böyle giderse araba duvara
toslar, Hep birden biz batıp gideriz Yaş oldu 22!
Askerden geldiğimde bana değil sadece Düşlediği hayat
bütün gençlere kurşunu indirdi bam, bam Kara para; para,
para, para, para! Batsın bu para!
Çalmak-çırpmak-kara toprağa gömülmek Yakışmaz hiç
kimseye,
hiç yakışmaz Hey siz 550 adam Vurunca ses vermeyen davul
mu Yoksa sifon sesi mi? Yaşam güzel bir tat Alamazsınız
bizden al size tokat! Para uğruna duymaz kulağınız halkın
sesini Parası olanın sesi işte sizin dilinizde? Ama
yürek
bu işte; bu yürek işte bizde Yıkıp sokacağım bir arı gibi
sizi ha İnanmaz kimse size kimse inanmaz Yalanların
tümüne karnımız tok Yok yok ha; af etmek hiç yok Çok şey
değil istenilen sadece Bu sadece temel yaşam hakkı
Kaybedeceğimiz hiç bir şey yok Sizin ise çok! Gün sizin
gününüz bugünüz Gün bugün batıyor; gün sizinle batıyor.
Yeni gelen gün güneşli bir gün Yaş oldu 22! Askerden
geldiğimde bana değil sadece Düşlediği hayat bütün
gençlere kurşunu indirdi Bam, bam! Kara para; para,
para,
para, para! Batsın bu para!!!! YOK yok deme; çare çok
Var var; sen de bir bilene sor.

Yargı - Barikat



Anlatacaklarım var; kulak verin beyler / iyi misiniz nasıl
moraller 98 de başladı / yolculuk devam ediyor artık popa
doyduk / yer altındayız biz üstünde değil / eğer saygın
varsa önümüzde eğil / selam diyorum ben her şeye /
abilerimden sonra şimdi sıra bende / geçtik biz popu şimdi
yediniz boku / yargıdan çıkan sözler kin dolu / nedeniyse
eskiden beri belli / sokaklarda büyüyenleri hiç / sevdiler
mi rahatlarını bozup da / düşündüler mi hiphop ise
tarzımız / biz açta yatarız eninde sonunda / yargı bizim
adımız dinleyin beni / açılsın ağzınız, diliniz; susmayın
konuşun / çünkü biz genciz
Bir gün oradan çıkıyor bir gün buradan / şarkı sözü
yazıyorlar durmadan / amaçları en iyi kendisinin olması
ama / biz varken yalayacaklar avuçları / yargıya
çarpanları
söylüyorum ben / bunlar gerçekler acı veriyorum / Smith
Wassen'umdan çıkan mermi gibi / sözlerim sizi mahvetti
geçti Yargı / mikrofonda inanmayın onlara / nefret kusarım
ben bu popçulara / neden olduğunu bilmiyorum ama / hani
o 'muck muck' diyenler var ya / hiphopun gücünü daha
anlamadılarsa / ne yapayım artık ben onlara tek kelime /
çıkar benim ağzımdan defol gitsen çık / bu piyasadan
Adamım say 4,3,2,1 yaptıklarımız / sırf sizin içindir
demeyin bize / siz haksızsınız haksız değil / sadece
yalnızız bizi yabancı diye / kenara atmayın küçük
zannedip / vurmaya kalkmayın amacımız Avrupa / hedefimiz
ileri bize yardım edin / kıralım zincirleri tek olmuyor /
biliyorsun yardımın gerek esirgiyorsun / bırak onu bunu
gel
dinle beni / dinle seveceksin zamanla rapi / çünkü adı var
bu müziğin şanı / o kadar çok seviyorum inan dökerim
kanı /
Yargı Türkçe rap'in yeni adısın sen / Yargı Türkçe rap'in
yeni adı

Solup Giden Çiçekler - Barikat



Ruhunu ve dünyayı silip ezip geçen silahlarla korunan,
sınırlarla dolu bir dünyada yaşıyorum. Soruyorum kimin
nesidir neyin fesi? Dört bir yanı saran yine korkunun tek
sesi, tek nefesi. Çocuklar ağlıyor, bayılıyor kadınlar!
Yine hep yere düşen neden gençler oluyor? Soruyorum size;
neden üstümüze çöken bu kara bulutlar? Neden düşmanlıklar?
Kırılan bu kalemler, neden bu çiçekler hep solup giden? Bu
mu mutlu, aydın dünya? Yerin dibine batsın! Ne kendimce
fethetmek, ne de kral olup insanlara hükmetmek; tek
isteğim
geri dönmek. İnsan gibi yaşamak ve de yardımlaşmak sadece
bu dünyada, içimdeki tek yürek, tek dilek. Ruhumu
zehirleyip ellerimizi ayıran, amansız bir kavganın içine
atanlar, kin ve intikam dolu lanet bir dünya kurdular.
Vuran vurana, kıran kırana! Oysa, hepimize yetecek kadar
bol su, toprak var bu dünyada. Evet! İnsanız insan; hayvan
değil! Medeniyet dedikleri yakıp yıkmak değil. İnsan soyu
piyon değil. Sevgi asla uzak değil. Barış önce içinde!
Bizler ise, doğayı dışlamakla başladık işe! Kendimizi
çirkin ruhsuz evlere, kentin beton yığınına hapsettik
Gökyüzünü, toprağın kokusunu unuttuk. Fethe çıkarken koca
dünyayı, insan gibi yaşamayı unuttuk, nefes almayı!
İnsanlık ayıbı iki ayrı dünya bu: aç, sefil insanlar,
gökten bomba atanlar! Yeteri kadar düşünmüyoruz;
hissetmiyoruz esen rüzgarı, açan çiçekleri, yağan
yağmurları, toprak anayı, kuşları, böcekleri ve de
birbirimizi. Oysa, bize gereken tek şey değil kaygı: önce
sevgi ve saygı. Siyah beyaz, kız erkek... Her birimiz
gülen, ağlayan, hayaller kuran. Bizler bir bardak su içmek
için, uğruna öldüğümüz toprağımıza gömülmek için bile para
vermek zorunda kalan. Yetmez; kandırdılar bizleri ve
sizleri! Çıkar için, para pul için, güç için girdik
birbirimize! Yalanları beynimizde! Vaatleri çöplükte! Hiç
biri özgürlük, mutluluk getirmedi; getirdikleri tek şey
cehennemin kendisi insanların efendisi: kan ve gözyaşı.
Savaşa karşı olmak kendine yontmak değil; savaş cephelerde
solan çiçekler değil! Savaş sokaklarda, savaş evimizde,
savaş kendi içimizde. Uyan doğan yeni güne! Üstünde esen
bu
vahşi bir egonun sergilenen çirkin bir oyunu. Bu vahşi
adamlara kanma, amaçları için piyon olma. Sana,
duygularına
hükmetmeye çalışıyorlar. Bizleri namlunun ucuna
sürüyorlar.
Aldanma; özgürlüğünden asla vazgeçme. İzin verme
ahmakların
çıkıp kendilerini kral ilan etmesine. Umutsuzluğa kapılma!
Bizler yeni bir dünyayı yaratacak güçteyiz. Bitecek;
şiddeti yok ettiğinizde gülecek yüzler!

Sokakların Çatısı Yoktur - Barikat



Maskeler bu hayatın tek geçer yasası. Yüreğinde yarası var
olan insan ancak bilir ası pası. Bu şehir, hıyanette tek
galip, avına hep musahip. Gerçek niyetini gizleyen
parıltılı caddeleri kandırır avını. Adım adım izler
korunmasız bedenleri; yakasına yapışır bir çıkmaz sokakta.
Gözünü kırpmadan vurur sırtından; satar yine kendini,
satar
ruhunu, eşini ve dostunu üç kuruşluk çıkar için. Mazlum
edebiyatı döndürenler nanay! Dönüp bakmaz aldırmaz kimse
sokaklara; sokaklarda dönen o kirli dolaplara. Oysa, gece
cehennem gibi çöker üstüne! Çünkü buz kesen sokaklarda
vuran kıran; sokaklarda kapan. Sokaklarda gözü dönmüş
sapıklar, sokaklarda evsiz barksız çocuklar; sokaklarda
hayatı alınan bu kadınlar. Nabza göre şerbet verenler,
kendi çöplüğünde kendi şarkısını söyleyenler; 'Gökyüzü
mavi' diye ayak çeken tipi tipler masal anlatırlar uyutmak
için beni. Oysa yok; benim boş lafa karnım tok. Kendi
kaderimi kendi boynuma astım ben. Yıldıramazlar beni; ben
güne tanıklık eden gerçeğin peşinde bir duvar yazıcısı.
Geceyi süpürür hep, gün doğmadan çöpçüler! Yaşanan bu
izler
silinir karış karış. Tarihin çöplüğüne karışır sokaklar!
Bu
amaçlar yalan, yaşananlar yalan, yarınlar yalan dolan,
gerçek olan; evet, bugün var olan. Solan giden her zaman
yarım kalan düşler, yaşanmayan aşklar, ertelenen zevkler,
yere düşen umutlar! Kimi zaman gülüp geçtiğin, kimi zaman
batıp gittiğin sokakların çatısı yok. (Barikat) Çatısız
sokak. Gündüz mavi gece siyah. Derinliğin altında oynanan
tiyatro dram. Zehir saçtılar gram gram. Belki de benim
sıram; belki de senin. Kiminin cehennemi, kiminin cenneti.
Cinneti yaşatan sokakların illeti, cani! Geçen giden
geceler birbirinden fani. Ani kopan gürültü bozar
sükuneti.
( Sentez ) Sokakların çatısı yoktur. Bazıları için hayat
bolluktur; sokaktaki için yokluktur. Kapanmayan yaralar
gözleri aralar, elleri kapar, nasihat neye yarar. Adımı
yazdım duvarlarına. Karanlık sokaklarda belki hayaldi
yaşamak; belki yalanlara inanmak. Ama acılara katlanmak
yaşamaksa bu dünyada, cehennemi tadarak kapıları aralamak,
kırmak, gerçeklere inanmak. Nerede kaldı insanca yaşamak?
Soruyorum sana kelimelerde ruhuna istila. İntikam vakti
çok
yakında. Mesajım sana; hayal dünyasında yaşayan kafa. O
zaman aman dileme benden; çıkacak can bedenden: Mezarında
huzur içinde dinlen; mezarında huzur içinde dinlen..
( Turbo ) Gel kardeşim gel. Çekme kendini geri; bizi anlatan
durumlara kapama gözlerini. Çatısız çocuklar ağlar
yağmurlar ıslatırken bedenlerini. Elerini kırışıklıklar
sarar; gencecik yaşta ağlar. Karalar bağlar gözlerimde
umut
var. Sakla sakla samanı; gelir zamanı. Görürsün Hanya'yı
Konya'yı. İş işten geçmeden, bitmeden; gelecek umutlar
sönmeden, ermeden burada. Onlara sıcacık yuvada bir tas
çorba vermeden susmaz Maho-b, susmaz Turbo, susmaz
Barikat.
( Maho - b ) Sokak nedir, ne değildir; emin ol iyi bilirim. 35
yıldır sokakta insanlarla birlikteyim. Örümcek
beyinlilere,
karanlığadır sitemim. Arabeske tavır alır; aydınlığa
yönelirim. Yan yana gelirsek güzelleşir dünya bilirim. Gün
Gelecek elbet gelecek; bugün ekilen tohumlar yeşerecek.
Çek
baba başı sen; gün gelecek bütün hayallerimiz
gerçekleşecek

Ses Biraz Artsın - Barikat



Dün gece o evde yaşananlar acaba neydi? Ne neydi, ne; bir
babayı bu hale getiren sebep neydi? Gece yarısı her yeri
inleten ve yükselen ses neydi? O ses ekonomik zorlukların
yolu tıkanmış yaşamın isyanı! Ama acı; karısını ve
çocuğunu
döven ezen bir baba! Baba ki trafik canavarından beter.
Ezilen çocuk; sindirilmiş eş; yaşamdan kopmuş bir aile!
Çare kolay yoldan para kazanarak! Zengin olma, rahat
yaşama
hayalleriyle kuran işsiz insan. Kendini bulursa kumar,
içki, para ile sömüren kalpazandan medet uman! O zaman her
şey beklenir ondan; o aciz insandan! bu acizlikler içinde
alın teriyle kazanmadan kumarla kazanamazsın hepsi gelir
geçer biter sana yaramaz bu para birde bunların ardına
hırsını alırsın var ya sana ne desem şebek kılıklı adam ne
var sanki çocuğunu eşini şerefli namuslu mert yaşatsan,
yaşatsan! Çarpık kentleşme; sorunlu aileler ve çocukları
evet çocukları hayat başlar onlar için acı. Düğümün ne
başı
belli ne de sonu; kanunu, yasası! Hayat onlar için tam bir
belirsizlik yumağı. İş bu haldeyken başlar karanlık
güçlerin kucak açmaları ve başlar kara kanlı katilin
günahları. Eğitim desen, eğitim; sorunlar desen, sorunlar!
Kendini yiğit zanneden kahraman Olunur mu insan öldürmekle
kahraman? Baştan dur demeli bu tür insanlara. Sonuçlarına
katlanıp; palavralar, ağlamalar olmamalı! Soruna baştan
engel koyup dur demeli! Daha ne kadar devam edeceksin?
Kara
kanlı kirli paralarla insan hayatına son vermekle için
nasıl kaldırır bunları! Sana sözlerimde teklifim;
teklifim:
bırak artık bu ayakları. Canına kıydığın insanların
yakınları arkada kalır yetim öksüz yavruları. Yok bu
yaptıkların, yok kimseye yararı. Çok açık görülür ki senin
gibi insanların sonu ya parmaklık arkası yada cehennemdir
son durağı! Ses biraz, ses biraz artsın! Tepki yerini
bulsun. Karşılıksız kalmasın. Rüya değil gerçekte Refleks!
Refleks olanları anlatsın

Selam - Barikat



Hiphop olmak kolay mı? Öyle lafla olmaz. Yıllardır tırım
tırım tırmaladık hiphop'ı yaygınlaştırmak için Bursa'da.
Temenni istek değildi; inanmıştık biz: hiphop'ın dünyası
öyle içi boş değil; bir iki kıyafet; dans figürü, laf
salatası hiç değildi bizim için. Bir dünya görüşü; yaşam
tarzı; özgür beyinler, özgür yaşamlar, karşılıklı sevgi
saygı. Daha geçen yıllarda Türkçe rap'ı karalamalarına
karşın şimdi aramıza karışarak bizleri karalayan,
arkamızdan konuşan bir sürü soytarıya, yalakaya karşın pes
etmedik, taviz vermedik sözlerimizden; müziğimizden asla;
doğru bildiğimizden hiç şaşmadık, dosdoğru hedefe, yanlışa
yüklendik. Biz hiphop'ın barışçıl, özgürlükçü aydın
felsefesi korunursa, hiphop'ın dünyayı değiştireceğine;
acıların sona ereceğine ve hepimizin özlemini duyduğumuz
geleceğin geleceğine inanıyoruz; biz Anadolu hiphopına
inanıyoruz. Bu nedenle, bizimle aynı dünyaya inandığını
düşündüğümüz Türkçe rap'ın öncüleri, Erci-e, Rapor 2,
Hedef
12, Tunç Dindaş, Dj Mahmut, Bektaş! Ayrıca Nefret,
Susturucu, Sultana, Sirhot, Kanun, Yener, Silahsız Kuvvet,
Ondaon, Kuvai-İzmir, Kie, Lewo, Ko, Kara Murat, ve diğer
harbi mclere. Bursa'ya Break Dance'ı bizlerle taşıyan
Young
Energy, Bursa'dan Dream Nıght Breakers, İnfaz, Arena,
Adana'dan Deprem, Ankara'dan Devil Dogs, İstanbul'dan
Lords
Of İstanbul, Joker, Denizli, Muğla, Marmaris ve tüm
Anadolu
tayfası; şu an ismi aklımıza gelmeyen binlerce b-boys ve b-
girls! Şunu bilin ki dansçıları küçümseyen mc geçinenlere
biz daha en baştan karşı çıktık: biz 'breaks dance'
olmadan
Türkiye'de hiphopın yaygınlaşacağına inanmadık;
inanmıyoruz!
Bursa'da Hiphop'ın gelişmesine özveriyle yıllardır katkıda
bulunarak tarihe geçen tüm Güneşin Çocukları: Mutlu,
Ayhan,
Çığlık, Kuş, Elçi, TNT; ayrıca Tayfa, İlk Atak, Fenni
Sünnetçi, Bu-kan, Getto, Vukuat, Arka Bahçe ve tüm
dostlarımız. Bizlere değerli desteklerini esirgemeyen Musa
Polat Müzik, Şakir Aksan, Fehmix; Çokran Müzik, Sevgili
Mesut Ağırcanlı, Euqinox ve Ramessa Ailesi; Bursa hiphop
dinleyicileri;ve tüm basın mensupları! Tüm ailelerimize,
arkadaşlarımıza, eşimize dostumuza, sevgililerimize!
Blue Jean', 'Pazartesi', 'Kaos-
gl', 'Roll', 'Leman', 'Öküz'
ve diğer alternatif kültür-sanat-düşün dergileri! Doğru
doğrudur : doğru sayıyla ölçülmez; pes etmek yok; yılmak
yok! Olacak O Kadar Ekibi, Yılmaz Erdoğan, İlhan Selçuk,
Babailer, Şair Eşref, Neyzen Teyfik, , Chuck D, Şef
Seattle, Prince, Charli Chapline, Sartre, Darwin, Allen
Ginsberg, Manic Street Preachers, Patti Smith, Bulutsuzluk
Özlemi, Erkin Koray, İlhan İrem, Nazan Öncel, Yaşar Kurt,
Fatih Altaylı, Sezen Aksu, Beatles, Bob Dylan, Jack
London,
Fredy Mercury, Murathan Mungan, Yaşar Kemal, Halil Ergün,
Kemal Sunal, Atilla Dorsoy, Arzu Yılmaz, Tarık Akan, Zuhal
Olcay, Can Dündar, Mehmet Y. Yılmaz, Ahmet Necdet Sezer!
Puplic Enemy, Rage Against The Machine, Moğollar, Haluk
Levent, Zülfü Livaneli, Barış Manço, Aziz Nesin, Küçük
İskender, Aşık Mahsuni Şerif, Une Bumber, Yavuz Bingöl,
Leman Sam, Arif Sağ, Sabahat Akkiraz,, Eistein, Bruno,
Nesimi, Bedrettin, Yunus Emre, Ruhi Su, Pir Sultan Abdal,
Mevlana, Aşık Veysel, Oscar Wilde, John Lennon, Roza
Luksemburg, Fuges, Can Yücel, Bahriye Üçok, 33 ölümsüz
aydın, (.) ve Mustafa Kemal ******!
Çevreciler! Sivil Toplum Kurumları! Yazarlar, çizerler;
tüm
sanatçılar! İçeride ve dışarıda, ortak mutlu aydın
geleceğe
inanmış daha ismi aklımıza gelmeyen yüz binlerce isimli ve
isimsiz kahramanın önünde saygıyla eğiliyoruz. Ne dedik
biz: sözlerimiz bizim ateş gibi yakar! İçinizdeki sevgi
ateşi hiç sönmesin! Hepinize selam!

Parmak Çekek - Barikat



Nice nice çirkin oyunlar; büyük amaçlar; doğrular yalanlar
Dostlar ve düşmanlar . dört duvar arasına gömen beni
Elimdeki tek küçük muma bile göz koyan bücürleri silip
Süpürmek hep istiyorum kuyuya. her şeye sil baştan yeniden
Başlamak için unutmak istiyorum. sifonu bugün çekmeyi
Unuttuğum gibi yine unutmak istiyorum sürü için yaşamayı
Sadece kendimi olmak bu kısacık hayatta. kendim için
Uyumak, kendim için uyanmak, kendim için yürümek, kendim
İçin şarkı söylemek bitene dek. kendim için dansetmek
Kendim için sevişmek istiyorum sadece bu dünyada yalnız
Kendim için yaşamak. mavi, pembe düşlerim şahlanıyor
İçimde. bir beyaz martı gibi kanat çırpıyorum şimdi
Gökteki yıldız kadar tek ve hür bir yaşam. sınır yok
Durmak yok, geriye dönüp bakmak yok; yarın ama hiç yok
Bugün sadece bugün yaşanmayı bekleyen yeni güzel oyunlar
Yürünmeyi bekleyen bu yeni uzun yolar; dokunmayı bekleyen o
Yanık diri tenler. bu ritim, bu müzik, içimdeki bu dans
Alıp ***ürür beni yasak kayıp cennete! sonsuza dek kavrulan
Bedenim, bu kurşun gibi vuran ritimle sallanır. garip ama
Gerçek; içimde bir koca sevinç. dert yok, tasa yok, çözmem
Gereken önümde duran bir sorun yok. çünkü; istanbul'un buz
Kesen boğazına tüm geçmişimi gömdüm. koca bir gün! bugün
Sadece benim. dokunmayı bekleyen bu bedenler artık benim
Beynimin kapıları sonuna kadar açık, kaçık. bir küçük beyaz
Martı gibi özgür bedenim. gözlerim, şahin gibi kollar
Avını, yakalar! bu kışkırtan kokular çeker beni kendine
Doğan yeni güne dek limon gibi sıkılası son damlasına
Kadar. ateş gibi yanan tenler çılgın saatlere gebe! hadi
Hep birlikte şimdi parmak çekek. gençlerden korkanlara
Parmak çekek; cebimizi soyanlara, parmak çekek; özgürlükten
Kaçanlara, parmak çekek. / rap'imize kayanlara, parmak
Çekek

Magazin Maymunları - Barikat



Siyah beyaz kopuk filmin dönen makarası. Karası ve yarası
gözlerimde yaklaşan, anlık vuran sahneler. Kabusum olur,
yıkar beni dönüp duran yelkovan. Yıllar yılı pişirip
önümüze konan o, yine aynı maskeler; gerçeği gizleyen
şatafatlı hayatlar! Yaşadığım bu sokak ve bu köhne
mahalle.
Ölümü bekleyen bitik, yitik yüzler! Yükselen beddualar,
aman dilemeler... Hep biriken kiralar, ödenmeyen borçlar;
devletin yüzüne çarptığı bu faturalar... Oysa, tek
istenilen, önce tok bir karın. Ne fayda eder? Oyunları
unutan nice dilsiz çocuklar! Fakirin kuruntusu zenginlik
avuntusu. Tek penceresi bu cızırtılı televizyon!
Açıldığında beliren bilindik maymunlar, kapandığında
sırıtan yine aynı mahluklar... Erkek çocuğunun gönlünde
İlhan Mansız yaşar. Kızlar var ya kızlar, onlar da Hülya
Avşar'a tapar. Kurtuluş reçetesi! Ekranları dolduran bizim
Cüni Arkın var ya; kafirlere tokat atan, reklamlarda cirit
atan, kolunda da manita. Bir koyan, ama o, üçün birini
alan
benim cici başkanım Özal olma sevdasında...! Sene 91;
hatırla o Körfez Savaşı! Yanlış dünyaya doğan yalınayak
bebekler. Piyon niyetine öne sürülen yine aynı gençler!
Emir veren yine o pili bitik moruklar. Çirkinlik abidesi
kadirist ayaklar; ana haber bülteni, önündeki rotası.
Bitmeyen bu oyunun yeni kırım noktası. Meclisin tavanında
çiğ köfteyi yoğuran. Adam gibi oturup konuşamayan o
Tatlıses'in, Tuncer'in tayyareden filmleri? Satılmış
kalemlerin kucağına doğan bu yeni kayıp bir nesil?
Sahibidir embesil! Nina, Mina fark etmez; daha nice genç
kızlar! Kara toprağın bu tek dinmeyen öfkesi! Şimdi ekmek
tekmesi eli kirli tetikçisi. Rüşvetçisi, bekçisi, Ankara
Tiftik Keçisi. Kafadan da kontak! Dönmelere lanet eden eli
kirli kazmalar, yontulası hırsızlar... Hepsinin ortasında
yitip giden kayıplar, çöküp giden omuzlar, bükülen
bilekler, yarım kalan rüyalar... Bir koyup üç alan yeni
dünya düzeni: Büyük koy, büyük oyna! Durma yan; dayan! Sen
ol karşı koyan! Yükselen bu mazlumun bitmeyen cehennemi?
Sarı sarı liralar, magazinde kimler var! Maymun var!
Maymunlar!

Koyun Dolly - Barikat



Ev okul dedikleri, sınırları çizilmiş ince kırmızı hat! Ey
hat; gel git tekdüze sıradan bir dünya. Yıllar gelip geçer
böyle, gelip geçer gençlik. Gören göz kör değil;
sindirilmiş tek tip kabak tarlasına ekilir tohumlar Marş,
marş; haşhaş gibi gençliği öldüren Bu eğitim sistemi beni
seni tanımaz buldozer gibi yıkıp-ezer-geçer esrar suyu
sıkılmış posa, kupkuru beyinler ruh gibi dolaşır genç ölü
bedenler yetiştiren yere göğe sığmaz dedikleri bu okul ne
ki söyle bana klonlama merkezi Koyun Dolly; dolu işte
önümüzde sağımlık Dolly, ne ki çoban için? Yalan atıp
tutar
o; sürüden ayrılanı kurtlar kaparmış! Geç bunları! Kaval
çalan çoban, bugün değilse yarın kurt değil çoban koyun
postu deler, geçer. İyi düşün şimdi söyle; başındaki
çoban,
kaval çalar tıngır mıngır; niçin kaval çalar? Uyutmak için
ha! Söylesene bana şimdi ipler kimin elinde? Sürüden
kaçmak
mı? Yemezler koçum; yersin sopayı! Rest çekerek ha; hak,
hukuk deyerek nereye kadar böyle? 'Cak, cak, ciyak'
mezbahada verirsin son nefesini sen. Koyun olmadan çoban
olmaz hem! Oscar'ı kapan hep, en iyi koyun boyun eğen
koyundur. Ver gazı gitsin; en büyük koyun bizim koyun!
Yürü; anca gidersin! Enerjimizi emen hep, ev, okul,
eğitim! 'Dırdır, mırdır, hırdır, vır-vır'; yüklüyorlar
beynimize beş para etmez bilgi çöpünü hep Kopuk hayattan
bu
yalanlar üst üste; telkinlerin tümü hep gerçekleri gizler.
Dışarıda çalıp kaçan vurup giden bağnazlar; içeride börttü
böcek Polyana gözü süsler! Okulda ha yıkanır beyinler;
gencecik beyinler ninniyle uyurlar; yıkanır beyinler;
gencecik beyinler.
Şimdi sıra evde! Baskı dolu bu dünya bataklıktan beslenir:
Bu doğru o yanlış, saçım başım, donuma uzanır eller, kirli
kanlı eller; seve seve değil ! Sahibimiz dolu bizim:
tanrı,
devlet, toplum, ana, baba, akraba; uşaklarıyız biz boyun
eğen onlara! Adımları hep aynı: bir ileri iki geri. Bu
dünyaya piyon doğurmak ana baba işi!Düşün hele bir; amaç
için piyon gitse kime ne yazar? Bencil yaratıklar
gençlerden korkarlar; kıskanırlar benimkini; yuh be!
Kızlık
zarına bile burnunu sokan yobaz çirit atar ortada; gezmek
tozmak yok, eğlenmek yok, sevişmek hiç yok. Boyun eğmek
çok
övgü alır durur; saç baş tek tip ot gibi yaşam. Bu umut
öldüren çile biter mi hiç? Gün güne eklenir; beyin yıkama
seansları devam eder gider böyle
Üniversite; 'yaşasın özgür mekan' derken sonsuz bir çöküş
Nerede bilim-özgürlük nerede bağımsızlık? Yıllardır bize
oynanan yine aynı oyun bu, yine aynı sahne: 'Sürü ve
Çoban'
Papağan gibi öten beyinsiz budalar it gibi ürer, durur,
büyür, uyurlar Dünyadan haberi olmayan bu öküzlerle ha
aynı
ahıra doğduk biz aynı ahırda büyüdük; seve seve değil?
Yıllar sonra işlenmiş, törpülenmiş beyinler bizi ezip
geçmek için piyasaya sürülür; Tümünü belki ama beni asla
ha! Benim adım Jöntük;dimdik ayakta! Şimdi savaş zamanı;
doğruya doğru derim ben,yanlışa yanlış! Neşter gibi keskin
sözüm, kabus gibi çöker atar, düzer sayar geçerim;
kuyunuzu
derin kazar, kireç döker yakarım; kürek, kürek toprak
atar,
tek başıma gömerim! Çektirin gidin şimdi cehennemin dibine
dibi dibine! Çalmadan oynar bizim ayılar! Vur davulu, vur,
dibine de vur, vur; önümü de hortumlar bizim ayılar! Vur
davulu vur, Doly'e de vur,vur! Sağa-sola sapma; kafanı
kaldırma; sakın 'hı' bile deme; valla, illa salla Koyun

Kezban - Barikat



Gencecik bir afet kız, mahallenin gülü o /Ona Kezban
derler. / Neyi bilir, neyi düşler, / Kendisinden başka hiç
kimsecik bilmez ama / Cümle alem bilir ki ailesi çok
tutucu / topu kurusun o / koca lüküs şehirde mahallesi
gecekondu / İçine kapalı bak bahtı kara Kezban'ı / kabus
dolu yıllar çocukken karşıladı / Büyüyüp serpilince çember
iyice daraldı / Cehennemin ateşi daha büyük büyük yandı /
Bütün gözler üstünde, Kezban göz hapsinde / Sağa gitti,
sola gitti; ona baktı buna baktı / Hele komşu çocuğu /
Mehmet'e yanaşmak düpedüz yosmalıktı. / Süslenip
püslenmek,
gezmek tozmak olur mu? / Yok olmaz Kezban, tıpış tıpış eve
Kezban / Pencereden bile bakmak sana yasak Kezban!
Yeter Kezban yeter ha / Koca yıllar gelip geçti . / Yeter
deyince kendine / Odasına kapanır hayal kurar Kezban /
Zengin bir ailenin kızı oluverir Kezban / Cici mici annesi-

bal tatlısı babası / Abisi desen o en yakın arkadaşı /
Tıka
basa gardrolapı-evi dolu kitap, kaset / Hele güzel
kokuları
çarşı marşı dolaşır / Babasıyla alır Kezban / Maşallah! /
Boy friand'i Mehmet hemen yanı başında / sarmaş dolaş
onunla gezip tozar bütün gün / Çok çok arkadaşı daha ne
ister Kezban? / Lüle lüle saçları, inceciktir beli,
kısacık
eteğiyle / Parti parti dolaşır, kıvırır Kezban / kıvır
kıvır dans eden bizim biçare Kezban / Sıçrayarak uyanır. /
Kalk kız Kezban!
İşte dünürleri ha / Benim güzel Kezban'ı istemeye
gelmişler / Burunları kalkık belli yeni sahipleri / Damadı
mı? hiç sorma domuz gibi valla / Beterin beteri var dua
etti Kezban / 50 sinde öküz-ayı montofon değildi /
düşmezdi
söz hakkı; hiç düşmedi kendine / Çaresizce Memiş'ini
yüreğine gömdü / Gözü yaşlı, doğduğuna lanet dedi Kezban /
Bir ömrü yandı gitti öbürüde yanacaktı / Bir kafesten
diğerine geç geç Kezban
Düğün işte geldi çattı, çeyizini topladı / Kınaları sürdü
Kezban, beyazdan daha beyaz / tıpkı beyaz kefen gibi bir
gelinlik giydi / Çistak çistak müzik çalan salonların
birinde, / sahneye çıktı Kezban, / Aynen diğerleri gibi
başladı dans etmeye / Kıvır Kezban kıvır / Kıvır da yavrum
kıvır / Sağdan soldan kıvır / Kıvır da Kezban kıvır /
Ananı
babanı geç geç kıvır / Kıvır Kezban kıvır / Kıvır da
yavrum
kıvır / Sağdan soldan kıvır

Jackie Chan - Barikat



Jackie Chan; geçenlerde geldiydi; Hani İstanbul'da bir
film
çekecekti ya Jackie Chan'i severim Sizi bilemem ama ben
bütün filmlerini izledim Gelelim asıl konumuza;
İstanbul'da
çekilecek olan filmin bir bölümüne Her şey hazırlanmıştı;
sade bir pazardı; Tır gelecekti, arkasından onu kovalayan
bir araba Araba arkasına takılıp patlamalar göğe ulaştı
Her
şey güzeldi aksiyon her şey bu sahnedeydi Ta ki o sahneyi
görünceye kadar Elin adamı gelmiş bir film çekmeye 'Yo
hayır' dedim durun gözlerime inanamadım Erkekler ağlamaz
derlerdi de inanırdım O an göz yaşlarımı tutamadım ve
ağladım Evet, evet bizim insanlarımızdı Ellerine ne
geçtirdilerse poşet kutu kova Pazardan geriye kalanları
topluyorlardı Gece saat ikide bunları böyle görünce
tüylerim diken diken oldu ağladım Çünkü onların arasında
işçi memur olabilirdi de İnsanlarımız bu hale de mi
düşecekti Onları bu hale getiren kimler diye düşündüm
Evrenin sebebi harikası insanı yine bu hale düşüren yine
insandı Ama nasıl insandı namus vicdandan yoksun kalpazan
Sana daha neler söylesem yetmez ifadem O geceden sonra
karar verdim işte buradayım, Hiphop rap müzikle bu tür
insanları hedef aldım Bir iki, bir iki erken işte
buradayım, devam edecek buna inançlıyım Kitleleri sömüren
bu tür insanlara işte karşınızda dimdik, dimdik ayaktayım
Jackie Chan; Kunk Fu O akşam o sahne bizim insanlarımıza
bir yumruktu Çek! Çekeceğiz bizde; Geçmiş, belli geçecek
böyle devam ederse
Yeter yeter; yetti artık olanlar Çok açık görülüyor geride
kalanlar Bunca zaman geçti aradan durmadan İlerliyor
yelkovan yılmadan Gelecek senin neslinin meyvesini verecek
daha iyiye güzele 'Bu kim oluyor da bana akıl veriyor'
diyebilirsin Dersin; düşüncedir tartışılmaz zevkler,
renkler Sözler ağızdan çıkar Biri gider biri kalırsa bu
benim ölsem de, ölsem de Sağda solda her yerde köşe
başında
bir yerde İnsanlar öldürülüyor acaba sebebi ne Öldürülmek
değil sadece silahla Bir çok insan ölüyor açlıktan
yokluktan Hadi koçum sende gerçeklere hazırlan İşte budur
benim kavgam Kavgam yumrukla değildir asla sözlerle Boşa
kürek sallamak yoktur bu müzikle Bunları böyle gördükçe
içim parçalanır Ve dilime aynen şöyle bir nakarat takılır
Soğuk caddeler ve karanlık sokaklarda Geceler ıssızdır
oralarda Her an yerde yatan bir insan görebilirsin
Düşünmelisin acaba sebebi ne? Hemen anlarsın biraz çaba
harcarsan Ne yazık ki onları bu hale getiren bir insan Hiç
mi akıllı insan yok bu ülkede Olmaz olur mu Birçok; ama
biri; birkaçı veya hepsi duygularının esiri olmuştur ama
ne
yazık

Hiphop İsyandır - Barikat



Kulak ver müziğe, kulak ver bana / Hiphopın sesidir bu
gelen sana / Bu sisli gördüğün apaçık ortada / Arka
sokakda
boğaz tokluğuna / Köle gibi yasayan biz gençlerin sesi /
Hiphopın sesi bu dinle! / arka sokak'dan bu gelen sana;
hiphopın sesi bu dinle! / arka sokakdan dinle!
Hiphop isyandır; Hiphop isyan / Hiphop isyandır; Hiphop
isyan hey! / Hiphopız biz, arka sokaktan /
Gerzek mallar anlamazlar; görmezler sömürülen halkın tümü
sefalet içinde / Sefalet içinde kast çakılır; kast
çakılır / Umudunu çaldırma arka sokak; kast çakılır / Bil
bu özü tozu tüm kozlar sende / Aç gözünü, duy, gör,
konuş /
isin olmaz kan kokan ellerle / isin olmaz leş kokan
kafayla / isin olmaz iki ayaklı hayvanla / isin olmaz;
isin
olmaz bu dünyayla!
Lan angut; keriz değiliz biz; yutturamazsın / masal devi
bu, çökecek, bitecek; simdi salan / Hadi sallan, bos kafa
gidecek, / Daha sert sallan; sende sallan / Yasam tarzın
bu; çat kaşını; anlat / Anlat öküze; anlat isyanı / Anlat
düdüğe; anlat hiphopı / Anlat lavuğa arka sokağı / Arka
sokaktan hiphop geliyor / Arka sokaktan isyan geliyor /
Göze göz, dişe diş hiphop geliyor!
Sinik pusuk ve dilsiz olmaya artık paydos, simdi paydos /
Gönül ülküsü bu boşa sayma / Yaz dağa tasa; ve de yere
göğe / Bilmeyende bilecek biz hiphopçıyız; meydan okuyoruz
gözü donen itlere / Bilmeyende bilecek biz hiphopçıyız;
meydan okuyoruz örümcek beyinlere / Bilmeyende bilecek biz
hiphopçıyız; meydan okuyoruz bölücünün tümüne / Bilmeyende
bilecek biz hiphopçıyız; özgür düşünür özgür yasarız

Hedeften Çık - Barikat



Beynim dolu bugün; kafam almıyor; sarmıyor! Düşünemiyorum!
İnanamıyorum buna! Rüzgara kapılan dümensiz gemi gibi
beyni
kütükler. Dünya masa başında paylaşan düdükler! Sana
çizdikleri yol sıradanlık tarlası; kurtlar sofrası! Maymun
pazarı! Zincirleri elimde! Boynunda ölüm saçan yalanlar,
yasalar. İkiyüzlü ahlak, adetlerin kestiği doğmamış
çiçekler. Boyun eğen köleler, piyon olmaya koşan sanal
kahramanlar... Yeri ve zamanı belli olmayan kimliksiz
nasırlı eler gezer, geceleri tepeler. Kurulu bu düzen saat
gibi işler: tiki tiki tak tak! Tiki tak tak! Ucuz dilleri,
apış arama uzatılan elleri çürütür sesimi, yerimi ve
yurdumu. Resmimi, yıldızımı geçmişime gömen ben tanıksız
bir suçun eli. Ben, kaosun yenik savaşçısı! Yalanlar
yükseliyor, kapılar kapanıyor! Dönüş yok, çıkış yok: yok
ya
benze bize, ya da hedefe meze! Yalan rüzgarı! İçindekileri
kus. Boyun eğme sınırlara! Sıradanlık ölümdür! Düğümdür,
boynundaki iptir! Sniper tetiktir; sana çevrilen kimi
zaman
bu kötektir! Durma; eskisinden nefret ettiğin kadar, yeni
dünya düzeninden sende nefret et! Terk et hedefi; zikzak
çizerek çık git! Ayaklarının altında can çekişen otorite
olsun sade! Kan ve gözyaşı Barikat'la gömülsün. Kimin gücü
yeter beynimdeki kaosa! Varsa yoksa yeraltı! Yer altı bu
hayatın gerçek kokusu! Dokusu yaşamı haykıran pis bir
böcek
ol! Bakireden uzak, dur yosmayı dost edin! Labunyayı
kutsa!
Kadınlarla tost, ayyaşlarla cost ol! Önce koru beynini!
Gerçeklere set çeken hocalara parmak çek! Adı Paris
sürgünü, şarabı dik içine! Çıkar tüm kayıp yollar gerçeğin
evine! Diline hakim olan kolu altın kaplama saray
kapısında
bekçisi hazır nazır! Kimin adaleti? Hınzırca yazılmış
masal
gibi uyuturmuş bakkalın terazisi! Gazetesi boyalı
sayfalardan korkma! Bakma; kurttan korkup sürüye dost
olma!
Yaşamak için tek, diş ve tırnaklarınla çelikten mevzi
kazı.
Başını kaldırdığında durma, zikzak çizerek hareket et!
Demir attığın bu limanı terk et! Evet! Karanlık kimi zaman
yatakta, kimi zaman ise boş sokaklarda. Okyanusta ara,
bul;
doğan yeni günü. Geceleri keşfet! Gecelerde hayat,
gecelerde cerahat! Karanlıkta dolaş; adım adım yaklaş;
hedefi üstten aş. Benim bu saf arkadaş! Yerinde sayma;
dönüp bakma. Sen yine sen ol; hedef olma

Hava Su Toprak Ve Ateş - Barikat



Düşünürüm bazen, kendi kendime; 'Neredeyim?' diye
ayıplarım! 21 Mart koptu! Hızır ile İlyas! Yıl 2003.
Beynimde bir şimşek! Hava, su, toprak ve ateş. Tarihin
elinden arta kalan yaşam; bu yer, bu gök, bu deniz; özü,
tözü; günün cingözü! Aşık Veysel'den kalan insana tek eş
doğa. Doğanın celladı siz biz! Ey vatan perver savur
sözlerini! Söyle nerede o doğanın parçası bu yapraktaki
Şaman; kamil insan? İlkel olan kim söyle; ya medeni olan?
Şüpheli ölümleri masa başında silen oyunbozan tarihçinin
öten borusu. Nerede sayfası yırtılan Panter Emel'i, Orhan
Kural'ı, Haluk Levet'i, Yaşar Kemal'i? İstanbul'un
gözcüsü,
çöpçüsü, Bergama'nın köylüsü yürümeye devam! Hava, su,
toprak ve ateşle yazılan, kazılan. Köstebek gibi didik
didik, virüs gibi sarılan cennetin yok oluşu. Doğanın
kurtuluşu! İşte çare bu: İstanbul'un kabusu, vazgeçmek
anlamsızca oburca tüketimden; bumerang düzenden; bir de bu
milleti öpenlerden. Daha fazlası, başkasının lokması
mideye
indirilen! Yükselen fabrikanın saçtığı zehirler; salyası
akan siyanürlü ganimetçiler; parmağında dünyayı eviren
çeviren hep ahtapot şirketler! Küresel güçlere karşı diren
Barikat! Umut var hep yarına; ama korku kapıda. Sinen
alışkanlıklar, çorak ufuklar. Bana sadece bana; hep bana
Rab bana! Barbar istilası bu cennet Anadolu'da.. Ölü
sevici
toplum; sokak başı dar ağacı kuran gençlerine! Ve sonra
oturup Yusuf'a ağıtlar yakan; Denize ve Mahir'e; bugün
doğan çocuğa! Beleş kesilen ağaçlar. Yıkılan hayvanlar!
Karış karış tarihi, doğası yağmalanan cennet Anadolu'ya
ağıtlar yakan; kutsayan, yedi göğe çıkaran. Şimdi yeni
cennetler arayan kemirmek için. İçemediğim suyunu,
yüzemediğim denizini, çekemediğim havasını yeni vatandır
yüreğime hep batan. Siyanürlü tilki avcısı; kamçısı
kimliksiz piyonlar, aç gözlü barbarlar! İntikam tohumları
üstümüze esen; bu sağanak yağmurlar, vurucu depremler,
kavuran ve buz kesen can çekişen dünya. Akıl vermeyi
bilen,
ama kullanmayı beceremeyen. Kahramanı oynayan; iyilik
meleğini. Kanlı ellerini Hacı Şakir'le yıkasan da ne fayda
getirir! El attığın her şey hemen kurur gider! Midas
serer!
Hava, su, toprak ve ateş! Karış karış yerleş! Geri gelmez
gelecek! Düşünürsen dönecek ancak sana acı gerçek.
Sokrates'in şarabında yaşamın erdemi! Egonun görkemi yatar
cehennemin gölgesinde. Kör Şeytan! Kazıdığında altından
çıkacak olan insan, insan! Gözü dönmüş 'töre' diye
beynimize sokulan! Toprağın kokusunu, kentin betonuna
gömen
ucube bir nesil! Döngüsel zinciri hayatı düşünmemek ve de
yaşamamak olmuş temel prensibi! Hepsi gibi, her şey gibi!
Hava su toprak, ve ateş; düzeninin ortasında insan

Hani Nerdeler - Barikat



Zaman bir nehirdir coşkuyla akıp giden; önüne kattığını
alıp ***üren zaman mezara. Zaman; kasıp kavuran bu
acımasız
dünyada bugün varız, ama yarın yokuz, geri dön bak! Tarih
ayna gibidir; gün gibi ortada: tahtalı köylerden kesin
dönüş yok eve; geri dönüş yok! Son nefesten sonra
Aspendos'da biletler kesilip atılacak, perde inecek;
Zaman,
mekan bitecek; sonsuz karanlıkta yüzüne kapalı tüm kapılar
çarpar; başında gezer zebaniler, tepelemeden uyan artık
uyuma; bu kör uykudan uyan; Ahlayıp sızlanmak, lagaluga
yapmak çare getirmez sana; çare getirmez . Aç gözünü iyi
gör; acı gerçek doğanın kanunu bu: Bugün varız ama yarın
yokuz burada konuksun; beynin almadıysa bu da sana kanıt;
geride kalan küllerin sana kanıt Sonsuz hiç bir şey yok;
bu
oyun burada biter, küller yok olup gider! Hani neredeler?
Hayata sırt dönenler hani neredeler? Paraya tapanlar,
kasıp
kavuranlar hani neredeler? Söylesene bana şimdi hani
neredeler?
Hani neredeler Kazıklı Voyvodalar; Hitler, Stalin'ler hani
neredeler? Kuyucu, Franco'lar, Yavuz, Muaviye'ler? Dünyayı
ele geçirmeye çalışan bu solucanı bekler 3 kuruşluk
kefensiz kara toprak ha! Kimler geldi bu yoldan; kimler
gelip geçti! Daha sırada milyonlar; doğanın kanunu bu
doğar
büyür ölürüz Direnme boşuna; hiç aman dileme sakın; zaman
acımasızdır. Çığ gibi büyür gelir, büyür geliyor! Bangır
bangır geliyor; alıp gidiyor zaman; sonsuzluğa, karanlığa
seni gömecek zaman. Gözyaşın kandıramaz onu; kurnaz tilki;
yaşamın tek, tek galibi zaman dinlemez yarınını; itirazın
vız gelir, tırıs gider ona Fil dişi kuleler; tüm büyük
başlar bile boyun eğer zamana? Sultan Süleyman'ı düşün!
Şimdi yine söyle bana hani neredeler; ölüp öldürenler hani
neredeler? İnim inim inleten, kan kusturan yaşama, gözü
dönmüş katiller hani neredeler?
Kölesi olma pis hayalin, kara paranın. Köhnemiş geleneğin,
ucuz değerin peşinde koşup durma; sakın yatıp kalkma.
Boşuna tüketme nefesini, kendini; Kalmaz kimseye, sana,
bana, bu dünya. Sevgi her şeydir; yaşamı yaratan hep
dönüştüren yarına, karanlığı bile mum gibi delip geçen;
Çok
uzak, zor değil bu mutlu gelecek! Ama engel var; o duvarı
ören kaba saba yığınlar şiddete taparlar! Vur tekmeyi;
kişilik yoksunu piyonların tümüne! Bas tekmeyi; metalik
ruhlara meydan oku ha! Örnek olsun sana, Yunus, Bektaş'ı
Veli, Gandi, Buruno hep söylerler: 'Taraf olmayan bertaraf
olur' derler; yaşamdan taraf ol, sevgiye taraf ol; Kin
haset husumet seni güldürmez; nefretten nefret et! Dağıt
kara bulutları; ya şimdi ya hiç. Erteleme bugünü; ya şimdi
ya hiç. Cennet bu yeryüzüdür; zengin kutsal bir nimet
bekler seni beni. Al sunulan yaşam ateşini Prometheus'tan;
ya şimdi ya hiç; ya şimdi ya hiç; ya şimdi ya hiç!

Gücün Varsa Sevgi Var ( Bubi Tuzağı ) - Barikat



Acımasız hayat! Sürprizlerle geçen günler kovalar
sokaklara
günden güne doğanlar! Korkma; atacağın bir adım daha var:
Mezopotamya; bereketli topraklar! Tek başına cirit
atacağın
koca saha. Zafer nidaları; kan ve göz yaşı. Çekip giden
umutlar; gencecik fidanlar... Bulduğun vaha; avam
kamarası!
Hayatın gerçekleri toprağa gömülen! Seni bekleyen o
mızrakların, kılıç, top ve tüfeklerin önünde zayıf olan
insanların yere serildiği! Gördüğün ve de yaşadığın tatlı
rüya! Sözüm ona güya düşen, gök kule seni mutlu olacağın
cennet! Evet! Sloganıdır yeni çağın: sırtını dönme sakın.
Akın var ya bu akın! Bakın; küçük olan senin tek ayak
bağın! Güçlü olmak için vur; bas kazmanın sırtına; her
önüne gelene; gelene ve gidene. Sakın aldanma, kanma,
şaşma; tek hedef var önünde; tek hedef zirve, zirve! Gücün
varsa sevgi ve saygı var. Zafer seninse önünde eğilen var.
Gücün varsa sevgi ve saygı var. Yenilirsen dostundan
hançer
var. Sırat köprüsü zor; kıldan ince kılıçtan keskin. Say
yalanları; yalanları kalkan edin. Sala gitsin ipe sapa
gelmez geçmişi! Geçmiş geleceğin çelikten zinciridir
boyunlara vurulan. Gerçek cennet zaferin kendisidir.
Düşün;
bu köpekler neden havlar? Tırmanırken ardından kemikleri
savur. Sisli puslu havaları kolla; koş; aralarından geç
peygamber edasıyla. Boyun eğdir bu dünyayı. Bırakma; sıkı
tut; kılıcın olsun bu gücün kendisi. Güç, bu dünyanın
efendisi, dini kitabı! Sevgi, merhamet, hürmet seni vuran
kurşun; dostundur ilkin seni sırından vuran! Dönüp bakma
geçmişe; kanma, izin verme ruhun ve bedeninden parçalar
koparmalarına. Unutma; küçük olmak bazen direnmektir; çoğu
zaman ise sadece ölmektir. Bu yılanın bile yılanı soktuğu
koca dünyada kaybedecek neyin var? İtilip kakılan,
suratına
tükürülen kimliksiz düşler kimin umurunda? Unutma; Tanrı
bile güce sahip olandır. Olacaksan bile oğlan, en büyük
oğlan olayı bir dene! Yine göreceksin; sürü eğilecek, sana
verecek! Gerçek bu; gerçek, gerçek gücün kendisi;
efendisi!
Evet; gözü açık ol. Ölümünü görmediğin hiçbir şeyi sakın
sevme; verme! Esen bir rüzgar ol! Geçici sevda peşinde
koşup durma! Acımasız hayat bu; Mezopotamya! Adımına
güvenme! Boyun eğme! Kul evine değil, kral tahtına oyna;
boyun eğmektense ölmeyi tercih et! Ve asla düşme yere;
düşenin dostu olmaz. Dönüp bakmaz hayat; hayat acımaz!
Saçı
dik. Bir ton jöle. Buna Memoli 'Havası' diyorsun. Ama
aklından fikrinden düşüncenden uzaklaşma; Düşünceni
fikrini
satma. Hayat okul; akıl oyunu satranca benzer. Onun
kurallarına uymayanın sonu derbeder. Oluverirsin bir anda
şah mat. O zaman nerde kaldı kader; kader ya nasip, ya
kısmet der

F Tipi Dünya - Barikat



Yüce yüce dağları kasıp kavuran sinsi rüzgardan daha tipi
İşte geldi barikat tan F tipi, F tipi
Parça parça hayatlar, asık nice suratlar. karanlıklar
İçinde paylaşılan yalnızlıklar. nefes almaya çalışır boy
Veren bu çiçekler. delinin tekinin attığı kuyuya bu taşları
Çıkarmaya çalışır dört bir yanımdakiler. didişip
Kapışarak. 'yok sizdendi bizdendi; yok benim dedemindi
Elindeki bu hırka'. anlamsız hayaller bu, anlamsız
İlişkiler. 'f tipi' bir dünya, hep içine debelendiğim. son
Nefesime kadar elim kolum bağlı benim. gözler tümden
Kapalı. kapılar kapalı bana; pencereler hep kapalı; tüm
Sürgüler kapalı

Hayat A, B, C ne de E tipi; herkes olmuş aynı tip; işte 'f
Tipi'. haydi sen de gel de ol barikat gibi; kendin gibi
Düşünen gibi

Yalanlar savrulur burada, maskeler takılır. insanlar
Birbirlerini daha çok çok kandırır. kazılır kuyular
Gerçekler topraklara gömülür! sürülür bir bir kendi yolunu
Bu çizenler. sürüden kopup kendi olmak 'ölüm' demek. ölüm
Yalnızlık demek; yalnızlık 'f tipi' demek. oysa, karanlığa
Hep ışık tutan, aydınlatan, gökyüzünün yedi rengi dolaşır
Uzaklaşır hayaller hep; uzaklaşır yarınlar. geride kalan
Sadece benim gençlik yılarım

Ben uslanmaz aşkların, kavgaların adamıyım. barut kokusunda
Hep umudu ben aradım. sevdam için nice kirli topraklara
Yatıp kalktım. ve ben ki tek yarınım; umudun kendisiyim
Düşmanımın mermisinde Adım kazılıdır benim! varsın üstüme
Gelsin bu zurnalarla kör gece. ateş bende, ateş binim
Direnen bu elimde. 'f tipi' bu dünyada ben ezilen, ben
Yalnız; ben düştükçe hep kalkan. işte yine buradayım. umudu
İşledim size. ve de geleceği yine: harf harf, kemime
Kelime; aynen kilim gibi; aynen kilim gibi; aynen kilim
Gibi

Hayat acımasız olsa da; atsa da bir tokat; derdini bir
Kenara at; yaşamana bak. bak da gör gelecek neler
Getirecek. benim için gerçek olan senin içinde gerçek
Karanlık gecelere yazdım sözlerimi ışık olsun diye. çıktım
Yükseklere, tepelere menfeze. atladım en derine
Diplere. 'f tipi' bir dünyada insanların yüzüne düşen ifade
Gözlerimin içindeki endişe nereye kadar devam edecek bu
Böyle. bu ne ilk ne de son. işte geldi barikat her şeye son

Demir Ökçe - Barikat



Nutuk atarak cenneti vadeden sana politikacılar! Güzel gün
çığırtkanları bu oyunu satan sana. Bak nutuk çekiyorlar
işte yine sana. Em besilin çağrısı bu sözlerine
güvendiğin;
oyunlarına düşürmek tek amaçları seni beni onu bunu şunu
Kurban arıyorlar; dünden hazır uşaklar.Kurban alıyorlar;
işte seni beni! Başını ver, ama el verme kan emene; alet
olma Binlerce yıldır altın diye sundukları hiçbir sistem
mutluluk getirmedi sana; gözyaşıdır savaşlardan geri kalan
sana Yine çığlık dolu, dört bir yan bak! Bak; aç sefil bu
insanlar aldatılmış! Gözyaşı diz boyu; çığlıklar
yükseliyor
tufan sökecek; Dünya sonu geldi kaçamazsın; acı gerçekten
kaçamazsın.
İçgüdünü dinle oyunun dışına çık sen doğaya aitsin sen
doğaya, doğaya.
Bir virüs misali dünyayı kemiren; bile kendisinin kuyusunu
kazan yığınlar dolu aramızda gezen senin, benim, içimde.
Acı gerçek bu; acı gerçekten kaçamazsın: Gücü yeten yetene
dünya düzeni bu; gücü yeten yetene demir ökçe. Dünyayı
yöneten, seni beni köle eden demir ökçe! Para ve seraptır
uyuşturucuları yalan; Yalan üstüne kurulan dünyayı sarmış
dört bir yanı kan emen yarınlarını çalan. Şiddet ve
ahlaktır uyuşturucusu yalan; Bu yalan dünyaya destek
vereni
arama: Yanı başında el ele verdiklerin bile katil;
gülücükler dağıtan bile katil; hayvanları öldüren bile
katil; topu katil; katil!
Eski bu oyun bu oynadığın gerçekte; uykunda oynadığın; kör
gör! Üç maymun oyunu bu seni beni yaşatan!Sakın kanma:
umut
yalandır. Sakın inanma: yaşadığında kuyruklusu Acı
çektiren
yıkıntının içinde nice kurtaran geldi, el vermeden
sattığın. Beklediğin Mehti'de gelmeyecek bir daha. Kesin
saracak güneş, özgürce dört yanı; ama değiştiremezsin sen
de bu gerçeği. Gün doğmaz sana, bana; bil bunu artık.
Aptal
olma gör; yüzleş artık Jöntürk'le işte gerçek: Ruhunu
yitirmiş bu mekanik dünyada pisliğe doğduk biz, pislikte
öleceğiz biz Geriye, geriye ağlamak kalır sana bana düşen;
umut ölünce sana bana düşen, sana bana düşen

Çal Çalkala - Barikat



Martı Jonathan'ı bilir misiniz siz? / Hani şu bizim özgür
Martıyı / Yedi göğe çıkıp kanatlarını açan / Bırakan
kendini gökyüzüne Jonathan / Sürgüne mahkum sürü dışı
Jonathan / Bu şarkım sana; sana ithaf Jonathan
Hey sen! / Hemen pes edip de çekilme köşene / Bağır,
çağır;
yumruğunu kaldır / Kır zincirini, yık duvarını / Hey
sen! /
Durma yerinde; göster onlara / Göster, göster; göster
onlara / Göster, göster; aç göster onlara / Verme hakkını;
göster onlara / Duymayanda duysun bizi; hep birlikte! /
Zıpla / Bütün gençler buraya; hadi buraya / Hadi hadi
yanıma benim dünyamda / Atla zıpla çal çalkala işte yaşam
bu / Kıvır doya doya
Bak, iyi bak; gör şu çocuğu / Hem yalınayak; hem de
sokaklarda / Bak, iyi bak; gör şu ihtiyarı / Kırk yıl
çalıştı; ama hali ne acı / bak, iyi bak; gör şu genci /
Aslan gibi güçlü ve bir o kadar zeki / Umudu çalınmış;
sevinci alınmış / Kara kara kara kararmış gözleri /Kader
diyerek geçme sakın sende / Bak kaderi bu değil ki kabul
etsin / Boynu bükerek yoluna gitsin / Duymayanda duysun
bizi hep birlikte
Sen, sen, sen ve sen! / Bak; iyi bak şimdi kendine /
Açsaydın gözünü olmazdı bunlar / Çekilmezdi çileler;
yaşanmazdı acılar / Parlardı gözler gülerdi yüzler /
Sorunsuz dünya olmaz ki elbet / Ama yere değil gökyüzüne
övgü düzen / Bizden size bir dünya / Bir dünya ki
masmavi; / Gülen gençler ki tek düşümüz /b Duymayanda
duysun bizi; hep birlikte!
öntürk der ki yerinde sayma / Kara kara düşünüp de
üzüntüye
düşme / Geçen her boş gün kayıptır sana bana / Bak şu
yıldıza bir ışık veriyor sana / Dolu dolu yaşama ışık
veriyor bak / Gelecek bizimle; bizimle olanla / Doğruyu
yanlıştan ayıranla / Duymayanda duysun bizi; hep birlikte

Barikat - Barikat



Barikat'ta hakikat, nasihat / jet-jilet sözlerimle;
mikrofonda Refleks / Etme pes; tez / sayfalarca dokümanı
attım önüne / Karışmasın kafam; düşüncelerimle bize ters;
sana ters / insanları hedef aldım sözlerimde / bir iki;
bir
iki derken işte buradayım; devam edecek buna inançlıyım /
kitleleri sömüren bu tip insanlara; işte karşınızda
dimdik,
dimdik ayaktayım / hep, dedik; bağırdık, çağırdık,
söyledik; anlamadın; hiç kafana takmadın / bos beyinler
saman yer; sana söylediklerim acaba nereye gider!
Benim adim Yargı; Barikat'tan / Adam olana laf bir kez
çıkar ağızdan / Haklinin hakkini almaya geldik / Ezeni
ezmeye geldik / Piyasada sosyete, politika son nefeste /
Bunların hepsini gel de engelle / milletvekilleri her
zaman
sıktı; halk bir koyun onlar kavaldı / Onun için Barikat;
sonsuza itaat! / Nerede kaldı takat; nerede kaldı fakat /
Devam ayni muhabbete, sohbete / Bakin görün simdi kanun
nerede / Kanun mu dedin sen; nerede temel haklar /
Çocuklar, gençler, engelliler ağlar / ihtiyarlar yalnız;
sorunları ciddi / Bu olanlar hepimizin derdi / Ne çocuklar
oluyor; ne çocuklar aç / Nefesleri kokmuş; yardim
Barikat /
Anlattım anlatacağım ben birebir / Mazlumların halini
kimler bilebilir?
Barikata selam, Hiphop'a devam! / 'Güm pat; güm güm pat'
diye atan tüm kalpler benim gibi candır / Yüzü sekli
şemalı; boyu posu rengi; kız-erkek, büyük-küçük hiç fark
etmez: tümü benim kardeşim, aydın kafanın tümü. / Al
sana! / Ayrımcılığa karşı iste Barikat! / iste işte
Barikat; iste Barikat'tan benim adim Jonturk / Siyah,
beyaz, sari, melez hiç fark etmez / hepsinin kani
kıpkırmızı / ister ate olsun, ister inanan; gay, lezbiyen,
hetero; zayif, şişman, güzel, çirkin hiç fark etmez /
insani insandan, hatta hayvandan bile / ustun tutarak hep,
ayıran ve kayıran / rolleri yazan çizen; statü biçen / bu
dünyaya sinir koyan / gerçekleri saptıran / kuyruğuna
bastım gör ; kaçacak delik ara / Benim adim Jonturk;
Barikat'tan / iste Barikat, / iste işte Barikat, iste
Barikat; iste sana Barikat / iste Barikat!
Tamam, tamam, tamam; topu senden aldı / Hiphopla aklandım,
allandım, pullandım; kelimelerle inandım hep kürsüden
hitap
edene / Karşı gelip bağıralım / Barikat'ı kuralım önlerine
anlasınlar hakikati / Karsı koy sende; insansın / Susarak
olmaz; okulla olmaz / Tepki ver, tepki göster / Tepki
vermezsen üzerine gelirler / Ben Barikattan adım Pakten /
Gerçekleri anladım; isterseniz sayayım: sevgiye aç
kalbini;
sev dünyayı / Koru doğayı kirletme ruhunu dünyayı
kirlettiğin gibi / renkli çiçekler; yeşil ormanlar; artık
yapraklar kitaplarda kaldılar / Yeşiller, geri gelecek
dediniz / Suları haksızca kirlettiniz / Siz sadece
sektörünüzü genişlettiniz / Gökyüzüne ne oldu; yağmurlar
asit oldu / Dünya yanıyor, eriyor, bitiyor, tükenip
gidiyor / Ben Barikattan adim Pakten / izin veremem; asla
kandıramazsınız beni / Hey sen; saman kafalı adam! /
Cehaletinle katlettin yeşilliği / iste Barikat; sana
Barikat! Barikat! Neye Barikat söyle? Kime Barikat; niçin
Barikat? / iste Barikat!

Biri Tutmuş Biri Pişirmiş Biri Yemiş - Barikat



Çokça zaman geçti aradan Değişen bir şey yok; her şey
aynen
Biri tutmuş, biri pişirmiş, biri yemiş Bunu gören
insanlar 'hani bize' demiş Biri yitmiş geleceği görememiş
Kendini kahraman sanmış ateşe atmış Gelin görün, bakın kim
düşmüş bu bataklığa Farkında olmadan girersin bir çıkmaza
Seni bu bataklığa itenler kalleş bir maşa Sende onların
gözünde olacaksın bir maskot bir kukla Sana da verecekler
bol para bir de tabanca Kalleşi de var; suçlu belki de
masum inanlar Onları da vuracaksın gözünü kırpmadan teker
teker At gözlüğünü takmaya devam edip gölgesinde
kalleşlerin Bu yanlışlar yolunda kalıp yaşadıkça sen
Sonunda senide vuracaklar kendi silahınla sırtından
Bunları
böyle gördükçe içim parçalanır Ve dilime aynen şöyle bir
nakarat takılır Biri tutmuş, biri pişirmiş, biri yemiş
Bunu
gören insanlar 'hani bize' demiş
Biri mecbur kalmış suça ortaklık etmiş Nasıl bir amaca
hizmet ettiğini hiç bilememiş Dürüst ve namuslu yaşamak
varken Sırf parası ve zengin yaşama hevesiyle Ne hale
düştün bak görüyor musun haline Etmeseydin kara kirli
zebani tekliflerine Nerede o masumiyetli dürüst insan
Artık
vazgeçsen de var çıkmaz kirli bir damganSen sen ol,
onların
yalanlarına kanma Eğer kazanacağın beş kuruş ekmek parası
varsa Sende herkes gibi kazan alın terinle hakkınla Yoksa
sende gideceksin onlar gibi kuyuya
Biri hepsinin tepesinde bir kalleşmiş Köleleri boş
beyinler
emirler verirmiş 'Umurumda değil demiş hiçbir insan;
gözümde para' derler Yoksul aç ve masum insanlara gücü
yeter en iyiye Paraya kulluk eden sahte gücün temsilcisi
Sen paraya para demeden şan şöhret içinde yaşarken
Hakkıdır
hakı sömürdüğün insanların ahı Senide bir gün bulacak
meleklerin karası Huylu huyundan bu sözlerle vazgeçer mi
Elini vicdanına koyup da sözlerimi dinle Dinlemezsen
sonucunu, kararını ben bilemem Ama diyebilirim ki ya
parmaklık arkası, ya da cehennem Biri kazandığıyla kıtı
kıtına yaşamış Yine doğruluk ve dürüstlükten asla şaşmamış
Kurtlar sofrasında yiyecek ekmek bulamazken Bir dilim
ekmeğe bile göz dikenler varken Acımasız vicdansızlarla
savaşmış Çek çek elini çek; sende uzak dur bizden Yoksa
kara gölgem üzerinde biter aniden Hani sisler var ya
gökyüzünde her yerde İçimde dolan nefes o an ve her an
Duygularla savaşırım ben her zaman Yakındır iyi günler;
kötü günler elbet geçecek Bu işte burada asla bitmeyecek

Bu Öfke Dinmez - Barikat



Dilim bıçak gibi keskin; çıkan bu sözler çekilmez;
tahammül
edilmez! Beni bu yalan dolan yıkmaz; asla yıldırmaz! Akın
var akın; bu akın var ya akın, güneşe yakın; sel olur
kentin pisliğini siler, yutar, gömer ta diplere! Şimdi
durmak yok; 'tam tam' zamanı! Seli besleyen yeni kaleler
gerek! Diller çözülsün; silahlara dönüşsün; namlular bu
kentten yeni bir cephe açsın! Harekette bereket! Bereket
neye gerek! Nereye dönüp baksan, insan; karabasan gibi
çöker üstüme üstüme! Her şey gelir üstüme üstüme; bu öfke
dinmez asla; içimde beynimde. Yok; artık yok! Machavel
önümde! Dönüş yok! Dipten gelen bir dalga gibi bir anda
boğmak için düşmanı; yeni dehlizler, gizli planlar;
yazılıp
çizilenler kükreyişe gebe; yedi göğe yükselen! At sırtında
güya uçan Malkoçoğlu uslanmaz; ****ek oynar; kendi bile
anlamaz! Geyik sırtında Bursa kuşatılmaz! Kılıç kalkan
istemem; yakın dövüş yok şimdi; vur kaç zamanı! Karargahım
yer altı; kimse bakmaz, anlamaz! Öncü savaşçılar doğar,
büyür burada; bir bir yayılır! Silahları beyninde; ansızın
çıkar; kılıç gibi sözleri vurur; vurur böler, parçalar;
açar demir kapıyı; bir ok gibi çıkan bu öfke dinmez,
affetmez. Duvarlar devrilir, çelik kaleler erir ve burada
yürekler birleşir

Bırakma Beni - Barikat



Sensiz geçen günlerimin ne tadı var ne tuzu! Yaşıyorum
böylece her gün ölerek. İnsanlar içinde mazlum bir çocuk
gibi acı çekerek. Duyuyor musun sevgilim; Yalnızım ben;
üzgünüm ve de mutsuzum ben. Yaşıyorum böylece her gün
ölerek. Yığınlar içinde her günüm kabus gibi geçer
yaşamak,
için yaşamak! Sevgilim söyle neden bıraktın beni;
Yalnızlığa mahkum bir başıma beni? Gözyaşı çölünde gece
oldu yine bak, yağmur yağıyor! Ama gezilmez ki sokaklarda
sensiz; Yavan ve yalan; yavan ve yalan tüm bu yaşananlar.
Boşa geçer günler gözüm karardı; Anlamsızlık kapladı tüm
ruhumu; karanlığa çeken beni yiyip bitiren
Mektuplarını okuyorum; mektubun elimde; Gün ve gün
yazılmış
gözyaşı kokan. Fotoğrafın işte -yaşam kokan sevgilim-
elimden düşmez. Söz vermiştim sana 'umudun ölmez'. Bir
çocuk gibi safça güleceğim; hep güleceğim! Hayır, hayır
sevgilim; gözyaşım engel buna; gülemem ha! Veremediğim
yanıt bir başkası! İşte elimde mektubun: 'Sevgimle mi
öldürüyorum seni ben sevgilim; Sevgimle mi boğuyorum seni
ben' diyorsun. Gözyaşıma hakim olamıyorum sevgilim; İçim
içimi yiyor, daralıyorum ben. 'Gel yanıma sevgilim, sarıl
bana' diyen, 'Seni seviyorum' diye başlayıp giden. Seni
seviyorum, seni seviyorum! Duy beni ne olur 'seni
seviyorum
ben' yapayalnız burada, Karanlıkta. Değil bu sevgilim,
yaşam bu değil; Yaşam sensiz güzel değil sevgilim.
Sanma sakın göremem buradan sevgilim; Sil gözlerini ne
olur
dayanamam ben. Sen hep mutlu olmalı, sen hep gülmelisin.
Söz vermiştin bana: Güneşli bir günde kaçacaktık
çocuklarla
uzaklara, ormana! Salacaktık gökyüzüne uçurtmaları biz!
Gülecektik hep biz, gülecektik sevgilim. Düşler bozuldu,
güller soldu burada. Kırıldı kolum, döküldü yaprağım!
Hatırla sevgilim, hatırla yağmuru; Sağanak gibi aniden
yağan yağmuru. Sarılmıştın bana sen yağmur altında coşup;
Bırakmıştık kendimizi...! Ne var, ne yok üstümüzde çıkarıp
attık; Saatlerce sevişmiştik o gün yağmur altında!
Cennetteydik biz, seninle ormanda, yağmur
altında. 'Yaşamak
çok, çok güzel' demiştin. Değil sevgilim, değil bir tanem;
Sen ölünce sevgilim öldü dünyam; Sevgilim benim de öldü
dünyam!
Bırakma beni! Bırakma ne olur sevgilim; sensizliğe,
yalnızlığa, gözyaşına Sensiz geçmez bu günler sevgilim;
Ben
sensizim, ben yalnızım, yalnızım; Ben yalnızım, yalnızım
ben, yalnızım!

Con Con Kulübü - Barikat



Yaklaş hadi sende, işte Jön sahnede. Mikrofon da elimde;
şimdi sıra bende. Afet gibi kızlar yüreğimi dağlar. Ağlar,
musluğum kan ağlar! İnsanlar, eli her yerde karabasanlar!
Alo! Yetiş, yetiş, yetiş itfaiye. Ateş düştü bana! Ateş
düştü donuma! Yoluma, koluma, kanıma, camıma tak eden
oyunlar; cirit atan koyunlar; bükülen boyunlar! Soygun
var!
Atını alan o, Üsküdar'ı geçti. Seçti kendine şan şöhret
para! Kaldı bize yara! Koca bir kara! Cepte yok para.
Hürra! Sürü mü, biri mi, ölüm mü, cünüp mü, yoksa sülük
mü?
Çaldığın düdük mü? Salla! Yargı'dır benim adım; onurumdur
tacım. Bilmeyen de bilsin dilim sivridir benim; sözlerimse
kurşun. Sıkı durun, ritim tutun, dinleyin beni. Evet evet
biz, Türkçe rapin öncüsü, sözcüsü, gözcüsü. Barikat dedik
ya! Real bir dünya! Altta ezilenler, üstte dans edenler!
Yolumuza çıkıp boş yere ötenler! Yaylana yaylana: Con Con
Kulübü! Sallana sallana: Con Con Kulübü! Hareket! Hareket
var hareket! Harekette bereket. Bereket neye gerek?
Seyretmek gerek. Taş fırın erkek! Yanında da ürkek! Sek
sek! Türkçe Rap'te karşımıza çıkan o tek kek önüme de
gelsin, gelsin! Söz dönüp dolaşıp yine gelir bana;
Pakten'den sana, odun gibi kafana. Hadi hadi açılın, sizde
açılın bak: geriyor özler, çelik gibi sözler! Hey gidi
sizi
koca koca kafalar; kaba saba güce tapan insanlar; zamanın
gerisinde kalan dinozorlar! Bunun adı ancak 'gulu gulu
dansı'. 'Binaenaleyh! Onu biz derdik. Verdikse verdik;
kime
ne?' Yedim kafayı; oldum kabadayı! Benim derdim var ya,
benim bu tek derdim el alemi gerdi! Unumu da serdi! Verdi;
ruhunu, bedenini, onurunu verdi! Tek derdi kendine
kerizdi!
Derdini söyle bulayım çare; derdin ne, derdin, derdin?
Derdin ne? Con Con kulübü! Salla, hadi sende salla; Con
Con
Kulübü valla! Sallana, yallana, bollama, mollama oldu yeni
moda; duvarı tırmala!