Acıtıyor artık zaman.... ne gecmek bılıyor ne tukenmek.... hoş zamanın tükenmesini beklemek bir aptallık biliyorum... bılıyorum ama yinede istiyorum..
Artık ne geceleri seviyorum nede gündüzleri.... gündüzlerin aydınlığından gecelerin karanlığından kacıyorum... ne oluyor bana bende bılmıyorum.. yaşamsal olan ne varsa vazgectim... herseyden soyutlanmak mümkün değil biliyorum... biliyorum ama ben yınede denıyorum belki basarabılırım.. .
Bişeylerden kaçmak çözüm mü değil bende bılıyorum.
ama denemekten vazgecmıyorum. . artık kendımden bıle kacar oldum...
aynalarla aram hiç iyi olmadı zaten.. yansımamdan bıle nefret ederken
bır aynaya nasıl bakarım ki...
Bir boşluktayım savruluyorum. bır fırtınada yok olmak istiyorum...
bir kasırgada ordan oraya savrulmak...
Nereye ve neden gıttgımı bılmeden gıtmek gitmek gitmek gitmek......
Bir yer var biliyorum...
Geceden Sonra...
Güneşten Önce Bir yer....
Ben artık oraya gitmek istiyorum...
Giderken seni gecelerimize emanet ediyorum...