sevgilim
en başında seni gerçekten seveceğimi hiç düşünmemiştim yaralarımı sarmak umuduyla geldim sana ilk günden seni seviyorum dedim yalan olduğunu ikimizde biliyorduk zaten sende bu masum,çocuk halimi sevmiştin. yalan ilişkimize o iki kelimeyle girmişti hiç düşünmedik içimizde gerçekliğini yitirebileceğini...
önce sen sevdin beni neyimi niye sevdin bilmiyorum ama çok sevdin sevginden hiç şüphe etmedim öyle şeyler yaptın öyle acılar yaşadın ki bende göze aldıklarınla tutulmuştum sana, beni bırakmandan korktuğum için sevmekten vazgeçebileceğini düşündüğüm için yalanlara sığındım bunların beni senin gözünde nasıl düşüreceğini hiç tahmin etmedim saftım,çocuktum belkide senden önce hep yanlış insanlara güvendim yanlış aşklar, yanlış hayatlar, yanlış arkadaşlar senden öncesi hatalarla doluydu ve beni böyle kabul etmeyeceğini düşündüm oysa sen gerçekten sevmiştin çok acılar yaşadık ikimizde çok savaşlar verdik en çokda kendi içimizde
arkadaşların seni haketmediğimi düşünüyordu sende hakkımda söylenen her kötü sözde herkesi alıyordun karşına seviyordun kötü olan hiçbirşey yapmadım sadece güvendim insanlara. benim yüzümden laf duymaman için vazgeçmiştim senden sevmiyorum dedim bitti dedim ama bir an olsun çıkmadın aklımdan üzülme diye vazgeçtim laf duyupda kahrolma diye unutur nasıl olsa dedim ama vazgeçmedin bende vazgeçemedim kimin ne söylediği umrumda değildi artık sen olsan yetecekti sonra sana geldim aklımı karıştıran herşeyi bir kenara bırakıp sevgine inanıp mutlu olmak için geldim.
seninle sevilmeyi öğrendim hiç kimse bu kadar değer vermemişti bana...
yaşattığın bu güzel aşk için sana minnettarım sevgilim
seni herşeyden herkesden çok seviyorum kimseden korkmuyorum kimseyi duymuyorum hayallerimiz var şimdi planlarımız var amasını düşünmek bile istemiyorum sensizliğe dayanamam herşeye senin için dayanıyorum ama senin yokluğunda yaşayamam.
nefesimsin sakın beni nefessiz bırakma
tek bir isteğim var sevgilim
ALDIĞIN SON NEFESTEDE BUGÜNKÜ GİBİ SEVER MİSİN BENİ?